Als het thuis niet zo goed gaat

Hoe mooi is het als de liefde tussen twee mensen wordt bekroond met het wonder van kinderen. Vol idealen ga je de uitdaging aan. En terecht. Want kinderen krijgen is supermooi. En tegelijk is het een heftige verandering in je leven én vaak ook in je relatie. Want ineens hoef je niet meer alleen met elkaar rekening te houden, maar eisen de kinderen alle tijd en aandacht op.

Tijd voor elkaar houden in een relatie met kinderen gaat niet vanzelf

Nu lijken we daar als ouder wel een beetje rekening mee te houden voordat kinderen geboren worden. We nemen ons voor dat we echt wel genoeg tijd en aandacht voor elkaar houden. Dat de liefde voor elkaar onverminderd zijn ruimte blijft krijgen. En we spreken af dat er eens in de zoveel tijd een avond of dag écht tijd voor elkaar is. Maar zeg eens eerlijk, hoe gaat dat bij jullie?

Geen ruimte voor elkaar

De praktijk wijst namelijk heel vaak anders uit. Waar het voor het krijgen van kinderen vanzelfsprekend was dat je naast elkaar op de bank kroop en in elkaars armen verstrengeld verslag deed van hoe je dag was, wat er in je hart leeft en waar je behoefte aan hebt, is het in jonge gezinnen vaker het geval dat partners uitgeblust naast elkaar op de bank ploffen met de afstandsbediening of smartphone in de hand. Een romantisch of intiem hart-tot-hart momentje? Daar lijkt door de drukte van het gezinsleven bijna geen ruimte voor. En dat kan best vervelend worden.

Taboe op bespreken

Het lijkt wel of het na het krijgen van kinderen moeilijker is om te praten over onze relaties. Niet alleen met elkaar, maar ook met vrienden. Alsof er een taboe ligt op toegeven dat het moeizamer gaat sinds de kinderen er zijn. Of dat de rollen zijn veranderd, er minder aandacht is dan je dacht en de prioriteiten zijn gewijzigd. En misschien is het nog wel het aller moeilijkste om eerlijk te zeggen dat je dat best lastig vindt en dat graag anders zou willen maar je niet goed weet hoe.

Drie redenen waarom we niet praten over onze relaties

Volgens Cocky Drost, relatiecoach, liggen onder andere deze drie redenen ten grondslag aan het niet durven praten over onze relaties:

  1. Allereerst is er veel schaamte die gekoppeld is aan het gevoel tot falen. Niet alleen omdat je relatie niet werkt en je je partner geen pijn wilt doen, maar ook omdat je met een niet goed functionerende relatie of scheiding je kinderen kunt beschadigen.
  2. Daarnaast lijkt het absurde idee te bestaan dat een relatie alleen maar leuk, tof en gaaf moet zijn en jou gelukkig moet maken. Wake up call: het leven is niet altijd leuk, tof en gaaf. Relaties dus ook niet. Maar dat betekent niet dat het gelijk voorbij hoeft te zijn.
  3. In de christelijke wereld heerst er vaak ook nog een sociale schaamte. Wat als het niet meer goed komt en we moeten gaan scheiden? De ‘zolang ik niks zeg, is er ook niks aan de hand’ gedachte overheerst helaas nog vaak.

Mede dankzij deze redenen komt het te vaak voor dat stellen (te) laat aan de bel trekken. ‘Nee hoor bij ons is niets aan de hand’ of ‘dit hoort er gewoon even bij’ wordt in veel kringen lang gezegd. Totdat de frustratie, ontevredenheid of het gevoel van niet gezien/gehoord worden zo groot is dat de bom barst en een echte verwijdering van elkaar niet te voorkomen lijkt. Met alle gevolgen van dien.

Werk aan je relatie

Het liefst willen we allemaal dat breekpunt voor zijn. Want er is vaak genoeg te doen aan het gezond houden van je relatie, juist ook als er kinderen zijn. Liefde verbindt namelijk mensen aan elkaar. Liefde is een werkwoord, wordt niet voor niets vaak gezegd. Ook in een relatie moet je investeren. Oog houden voor elkaar is en blijft belangrijk. Maar vergeet niet: daar waar gewerkt wordt, kunnen fouten worden gemaakt. Dat is heel menselijk, maar kan een probleem worden als je er niet over praat.

Doorbreek het taboe

Erover praten is echt het begin van alles. Praat met mensen die je vertrouwt over hoe het thuis gaat. Durf te zeggen hoe het zit tussen jou en je partner. Durf je niet gelijk met je partner in gesprek te gaan? Stap dan eerst naar een goede vriendin of plan een gesprek met een pastoraal werker uit je kerk. Open je hart, durf echt te zijn en vertel hoe het gaat. Zo hoef je het niet alleen te doen en kan er hulp komen als dit nodig is. Want een relatie waarin het niet zo goed gaat, hoeft echt niet het einde betekenen als we beginnen met erover durven praten.

Hoe gaat het eigenlijk bij jouw vriendinnen thuis? Heb je het idee dat een vriendin van jou worstelt met haar relatie? Probeer eens het gesprek aan te gaan door bijvoorbeeld iets uit jouw privé situatie te delen. Al is het een frustratie over rondslingerende sokken. Probeer in ieder geval een opening te vinden en vooral het gevoel te geven dat het oké is, ze geliefd is en je haar wilt helpen.

Daniëlle Koudijs, Power to the mama’s

Ook interessant